De andere kant van Rio

Vandaag begint de dag vroeg. Althans we zijn vroeg wakker. Een groot voordeel van vroeg gaan slapen. We hebben een toer door de Favella (sloppenwijk van Rio de Janeiro) op de planning staan.

We moeten dan we eerst zelf naar het ophaalpunt toe. Aangekomen in het hotel (verdomd luxe!) is het wachten. We zijn ruim op tijd. Da's niks voor ons! Louiza komt ons om 11:30 ophalen. Ook de andere gast komt aanwandelen. Paul uit London. Hij is alleen in Rio en verblijft hier al 3 weken, dat is wel erg lang als je bedenkt dat wij alles in 3 dagen willen zien.

In plaats van in een busje te stappen, gaan we lopen. Na 5 minuten staan we aan de rand van de Favela Rochino, bij de Sambaschool. De Sambaschool is het middelpunt van dergelijke wijken. Er wordt veel georganiseerd voor de jeugd. Zowel aan activiteiten als aan scholing en opleiding. Na een uitleg over de wijken gaan we verder, de wijk in.

In Rio heb je diverse Favela's. Deze staan bekend als zeer onveilig en hier moet je als toerist, maar ook als lokale inwoner van Rio niet komen. De kans dat ze je omver schieten is erg groot. De favela die wij bezoeken is het 'veiligst' en je kan er alleen heen met een gids.
De favela heeft goede en slechte wijken. De wijken hoog tegen de berg zijn het slechtst, daarna komt de wijk die langs het open riool van de wijk liggen. Daarna de meer centrale en zelfs een geheel nieuwe wijk. Sommige delen lijken meer op een wat dicht op elkaar gebouwde woonwijk dan een favela.

In het eerste deel van de tour lopen we we door de wijk langs het open riool. Erg veel smalle straatjes en een enorme stank. Er liggen dode ratten langs de kant..... ja zelfs ratten overleven het hier niet. Er is weinig ventilatie tussen de 'huizen'. Veel kleine trappetjes en de draden voor elektriciteit, televisie en telefoon lopen vlak boven je hoofd. Een grote warboel waarvan waarschijnlijk de helft van de kabels al niet meer werkt. Eens in de zoveel tijd halen de stroomleveranciers de kabels allemaal weg. Binnen een dag hangen er weer nieuwe. De stroommeters die je soms ziet hangen, zijn meer voor de sier.

Voor de watervoorziening geldt eigenlijk hetzelfde. Daarom heeft elk huis (minimaal) 2 reservoirs om water op te vangen. Het kan namelijk zijn dat er een week geen nieuw water is.

De mensen in de favela betalen geen belasting. Ook de huizen die er staan worden niet erkend door de overheid. Dat heeft zo ook zijn voordelen. De mensen bouwen namelijk gewoon door. Meestal op reeds bestaande huizen. Er zijn huizen (vaak van een grote familie) met wel 10 verdiepingen. Of het allemaal bouwtechnisch verantwoord is....ik betwijfel het, maar het staat nog steeds.

Opvallend is wel dat de meeste huizen gewoon van alle gemakken zijn voorzien. TV, telefoon, playstation en afhankelijk van de locatie in de favela, zijn de huizen soms ook nog best ruim.
De mensen in de favela helpen elkaar ook allemaal. Als je een keer geen geld hebt om te eten, dan helpt de buurvrouw je en andersom. Ze stelen ook niets van elkaar, je gaat niet van arme mensen stelen. We kunnen dan ook makkelijk foto's maken zonder dat je camera wordt geript. Ze denken trouwens toch dat het namaak is en die willen we niet eens hebben.....aan de andere kant: wat hebben ze er aan?

Op de weg terug, gelukkig naar beneden, lopen we over de lokale markt. Je kunt hier alles tegen goede prijzen krijgen. Echter alles in namaak. De etenswaren zien er prima uit (afgezien van het vlees en de vis). Hele varkenshoofden, tongen en staarten.....niet heel smakelijk.
Aan het einde van de toer zijn we weer in de bus gestapt richting Ipanema om de hippiemarkt te bezoeken. We lunchen in een lokaal tentje vlak bij de markt. Een heerlijke fruitsap, een kaasbroodje en een kipbroodje. Heerlijk. Helaas hebben we pijn in onze voeten van het lopen en besluiten al snel weer de bus naar het hotel te nemen.

We hebben even rust op de hotelkamer, maar in een stad als Rio, wil je niet te lang stil zitten. En al snel besluiten we naar Copacobana beach te gaan.
We wandelen heerlijk langs de boulevard en aangezien het zondag is, is de weg langs het strand afgesloten voor het verkeer. Het is ontzettend druk en gezellig! Veel gezinnen die naar het strand gaan, veel hardlopers, straatartiesten en fietsers. Heerlijk om zo langs het strand te struinen. De golven zijn erg hoog en we besluiten maar geen duik in de zee te nemen.

Na 1,5 uur wandelen beginnen we wat trek te krijgen. Ook begint het weer langzaam te betrekken. We gaan in een iets hoger tempo weer richting ons hotel. Daar besluiten we om toch nog even een kijkje te gaan nemen in een groot shopping center, een kwartiertje lopen van ons hotel. Kunnen we daar meteen een hapje eten. Als toetje een heerlijke Mc Flurry. Dat hebben ze gelukkig overal ter wereld.

Eenmaal terug in het hotel is het een kwestie van de koffer weer inpakken, douchen en slapen. Om half zes gaat de wekker weer. We worden om 7 uur opgehaald zodat we tijdig op het vliegveld zijn om naar Natal te vliegen. Het verkeer is erg onvoorspelbaar in Rio, dus beter safe than sorry!