Wadi's en woestijnen
Door: Daan en Jo
Blijf op de hoogte en volg Daan en Jo
31 Oktober 2012 | Oman, Masqat
Omdat we pas om 06.00 uur terug zijn van de turtle watch, besluiten we maar niet meer te gaan slapen, maar lekker te douchen en te ontbijten! Het ontbijt is erg karig, maar dat mag de pret niet drukken! We zitten om 08.00 uur in de auto op weg naar de oase Wadi Bani Kahlid!
Je kunt bij deze wadi 2 kanten op Wadi Bani Khalid. Beide kanten hebben hun mooie punten. Wij gaan eerst naar de rechter zijde van Wadi Bani Khalid. Ondanks dat dit de meest bekende is, is het ook erg rustig. We rijden de hele weg uit en komen aan in een klein plaatsje. Hier parkeren we de auto en gaan we (zoals in het boek wordt aangegeven) verder lopen. Stijl omhoog het dorpje in. Halverwege het dorp vragen we naar de waterval kunnen vinden en we worden in prima Engels de richting gewezen. We lopen tussen de huisjes via een trap naar beneden. Tussen de huisjes loopt een open watergeul. Dichtbij de huizen staan er pompen in deze geulen voor de watervoorziening. Onder aan de trap volgen we zo’n geul. Onderweg worden we ingehaald door twee jongens (een met een oranje voetbalshirt met de tekst “Robben” achterop). Zij geven aan dat zij ook naar de wadi gaan en we kunnen met ze mee lopen.
De route er naar toe is (op onze slippertjes) niet makkelijk. Over de rotsen en door de droge rivierbedding. Het resultaat is echter zeer de moeite waard! Een supermooie rivier met glashelder water en voldoende mogelijkheden eens lekker af te koelen. Zo gezegd, zo gedaan.
Na een kwartiertje poedelen besluiten wij om weer eens terug te gaan en staan “ons poeltje” af aan enkele Belgen, die net als wij geen zin hadden om nog verder te lopen…
De terugweg is eenvoudig te vinden en al snel zijn we weer bij de jeep.
Op naar de “andere kant” van de wadi. Dit deel staat (in tegenstelling tot de andere plaatsen en bezienswaardigheden) erg goed aangegeven. Onze vrees wordt dan ook waarheid als we daar aankomen. Erg druk, veel locals en toeristen en zelfs eettentjes bij de Wadi. Helaas zijn de Omani niet heel erg zuinig op hun omgeving, de foto uit ons boek lijkt er in de verste verten niet meer op. We herkennen alleen de brug…Erg zonde en voor ons een reden om weer snel rechtsomkeert te maken.
Tijd om door te gaan naar onze volgende stop: de Wahabi Sands! We gaan vannacht overnachten in de woestijn! We rijden naar het laatste plaatsje (Mintirib) voor we daadwerkelijk de woestijn in rijden. Bij dit dorpje moeten we bij het tankstation de banden een stuk laten leeglopen om een betere grip te hebben in het woestijnzand. We gooien de tank nog even vol (je weet maar nooit of we het kamp in een keer kunnen vinden).
Het tanken is overigens een attractie op zich; 0,25 euro cent per liter! Aangezien de jeep flink zuipt (1 op een emmer) staan we vaak bij het tankstation.
We besluiten om zonder gids naar het kamp te rijden (we houden wel van wat avontuur). Als we even stilstaan om te kijken waar we nu precies heen moeten, worden we gelijk door een paar locals aangesproken of we van plan zijn om zonder gids de woestijn in te gaan rijden. Als ons antwoord JA! is, geven ze aan dat het veel te gevaarlijk is en dat als de zon onder gaat je zeker in de problemen gaat komen om de weg te vinden en dat NIEMAND je komt helpen! Nou, dat zal vast en zeker wel meevallen en we hebben een volle tank en genoeg flessen water bij ons, dus wij zien wel een uitdaging!
De route blijkt echter wel goed aangegeven (in de woestijn nota bene!) . We komen wel een keer vast te zitten in het zand, maar gelukkig rijdt er iemand naast ons die ons er weer uit weet te krijgen. Ondertussen fotograferen wij de zonsondergang! Je moet je toch nuttig maken…..
In het kamp krijgen wij onze bedoeïenentent toegewezen. Er staat een bed, een tafel en er is een wc en douche. Simpel maar effectief.
We kunnen gelijk aanschuiven voor de BBQ. Het eten (vooral de chocoladetaart) is heerlijk! Tijdens het eten is er nog zang en dans. Dat is 15 minuten leuk, maar volgens ons zijn zij ingehuurd om de toeristen te verjagen naar hun tent. Wat overigens heel goed lukte, want om 21.30 uur was iedereen vertrokken! Wij werden gek van dat gejengel (zingen noemen ze het). Wij hadden er ook een hele lange dag op zitten, dus zodra we ons bed zagen waren we in dromenland!
Je kunt bij deze wadi 2 kanten op Wadi Bani Khalid. Beide kanten hebben hun mooie punten. Wij gaan eerst naar de rechter zijde van Wadi Bani Khalid. Ondanks dat dit de meest bekende is, is het ook erg rustig. We rijden de hele weg uit en komen aan in een klein plaatsje. Hier parkeren we de auto en gaan we (zoals in het boek wordt aangegeven) verder lopen. Stijl omhoog het dorpje in. Halverwege het dorp vragen we naar de waterval kunnen vinden en we worden in prima Engels de richting gewezen. We lopen tussen de huisjes via een trap naar beneden. Tussen de huisjes loopt een open watergeul. Dichtbij de huizen staan er pompen in deze geulen voor de watervoorziening. Onder aan de trap volgen we zo’n geul. Onderweg worden we ingehaald door twee jongens (een met een oranje voetbalshirt met de tekst “Robben” achterop). Zij geven aan dat zij ook naar de wadi gaan en we kunnen met ze mee lopen.
De route er naar toe is (op onze slippertjes) niet makkelijk. Over de rotsen en door de droge rivierbedding. Het resultaat is echter zeer de moeite waard! Een supermooie rivier met glashelder water en voldoende mogelijkheden eens lekker af te koelen. Zo gezegd, zo gedaan.
Na een kwartiertje poedelen besluiten wij om weer eens terug te gaan en staan “ons poeltje” af aan enkele Belgen, die net als wij geen zin hadden om nog verder te lopen…
De terugweg is eenvoudig te vinden en al snel zijn we weer bij de jeep.
Op naar de “andere kant” van de wadi. Dit deel staat (in tegenstelling tot de andere plaatsen en bezienswaardigheden) erg goed aangegeven. Onze vrees wordt dan ook waarheid als we daar aankomen. Erg druk, veel locals en toeristen en zelfs eettentjes bij de Wadi. Helaas zijn de Omani niet heel erg zuinig op hun omgeving, de foto uit ons boek lijkt er in de verste verten niet meer op. We herkennen alleen de brug…Erg zonde en voor ons een reden om weer snel rechtsomkeert te maken.
Tijd om door te gaan naar onze volgende stop: de Wahabi Sands! We gaan vannacht overnachten in de woestijn! We rijden naar het laatste plaatsje (Mintirib) voor we daadwerkelijk de woestijn in rijden. Bij dit dorpje moeten we bij het tankstation de banden een stuk laten leeglopen om een betere grip te hebben in het woestijnzand. We gooien de tank nog even vol (je weet maar nooit of we het kamp in een keer kunnen vinden).
Het tanken is overigens een attractie op zich; 0,25 euro cent per liter! Aangezien de jeep flink zuipt (1 op een emmer) staan we vaak bij het tankstation.
We besluiten om zonder gids naar het kamp te rijden (we houden wel van wat avontuur). Als we even stilstaan om te kijken waar we nu precies heen moeten, worden we gelijk door een paar locals aangesproken of we van plan zijn om zonder gids de woestijn in te gaan rijden. Als ons antwoord JA! is, geven ze aan dat het veel te gevaarlijk is en dat als de zon onder gaat je zeker in de problemen gaat komen om de weg te vinden en dat NIEMAND je komt helpen! Nou, dat zal vast en zeker wel meevallen en we hebben een volle tank en genoeg flessen water bij ons, dus wij zien wel een uitdaging!
De route blijkt echter wel goed aangegeven (in de woestijn nota bene!) . We komen wel een keer vast te zitten in het zand, maar gelukkig rijdt er iemand naast ons die ons er weer uit weet te krijgen. Ondertussen fotograferen wij de zonsondergang! Je moet je toch nuttig maken…..
In het kamp krijgen wij onze bedoeïenentent toegewezen. Er staat een bed, een tafel en er is een wc en douche. Simpel maar effectief.
We kunnen gelijk aanschuiven voor de BBQ. Het eten (vooral de chocoladetaart) is heerlijk! Tijdens het eten is er nog zang en dans. Dat is 15 minuten leuk, maar volgens ons zijn zij ingehuurd om de toeristen te verjagen naar hun tent. Wat overigens heel goed lukte, want om 21.30 uur was iedereen vertrokken! Wij werden gek van dat gejengel (zingen noemen ze het). Wij hadden er ook een hele lange dag op zitten, dus zodra we ons bed zagen waren we in dromenland!
-
06 November 2012 - 20:26
Steef En Es:
Hé stelletje nachtbrakers,
Knap dat jullie het nog de hele dag vol hebben gehouden.
Zo te lezen was het ook wel de moeite waard.
Heel veel plezier nog en tot snel.
Gr. ons -
06 November 2012 - 20:26
Steef En Es:
Hé stelletje nachtbrakers,
Knap dat jullie het nog de hele dag vol hebben gehouden.
Zo te lezen was het ook wel de moeite waard.
Heel veel plezier nog en tot snel.
Gr. ons -
07 November 2012 - 08:15
Glen:
jee wat weer een avontuur zeg. gelukkig is alles goed gegaan -
07 November 2012 - 08:15
Glen:
jee wat weer een avontuur zeg. gelukkig is alles goed gegaan -
07 November 2012 - 12:51
Theo & Inge:
wat hebben jullie weer veel beleefd,jullie weten
weer van elke reis iets heel bijzonders te maken
liefs pa&ma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
