Geklungel in de jungle

Onze eerste nacht in de jungle hebben we overleefd!
Ondanks alle dierengeluiden, hebben ze ons 'huisje' netjes met rust gelaten. We waren ook zo moe, al waren er een paar olifanten naar binnen komen stampen, dan hadden we het nog niet gehoord....

Vanochtend zijn we na het ontbijt aan de eerste jungle-trekking begonnen. We waren er helemaal klaar voor, uitgerust met zakmes, opgetrokken sokken tegen de bloedzuigers en regenponcho om het oerwoud trotseren. De verwachtingen waren hoog, maar helaas liepen we over aangelegde paden, waar bouwvakkers bezig waren met het aanleggen van nieuwe KUNSTSTOF-paden. Overal om ons heen waren kinderen (van de internationale school) aan het schreeuwen waardoor er natuurlijk geen 1 dier te spotten viel, op een dove eekhoorn na....

We klauteren nog wat verder de jungle in. En uiteindelijk hebben we het begin van de touwloopbrug (Canopy walk) gevonden. Een brug van rond de 500 meter lang die 45 meter boven de grond hangt. Het is alsof je als het ware over de toppen van de bomen loopt.
De eerste stapjes zijn wat onwennig, maar snel lopen we over de touwen alsof we niet beter weten. Een leuke ervaring!

We komen kletsnat de jungle uit, van de klim en het hoge vochtgehalte.

's Middags hebben we nog een excursie op het programma staan; een bezoek aan een traditionele stam (Orang Asli) en "shoot the rapids", waarvan wij ons al de hele dag afvragen wat dat zou zijn(een verkeerd gespelde "konijnen schieten?").
Bij het instappen van de boot moeten we al onze waardevolle spullen in een vuilniszak doen en krijgen we zo langzamerhand het vermoeden wat we gaan doen.....
We varen keihard stroomopwaarts waarbij het water bij de stroomversnellingen de boot in klotst. Na een half uurtje waterhappen zijn we zeik maar dan ook zeiknat.... Heerlijk!!!

Vervolgens brengen we een bezoek aan een traditionele stam; Orang Asli, die nog in het gebied woont. Zij leven nog ongeveer als jagers en verzamelaars... maar we hebben toch een beetje het vermoeden dat het bijna een soort acteurs zijn die ingezet worden om aan ons te laten zien hoe je vuur maakt en pijlen op apen schiet. Daan mocht dit schieten met een pijltje door een buis als eerste voordoen (wel op een bord, ipv een aap...).

We maken nog wat foto's en op het moment dat we weer terug gaan naar de boot, begint het ineens enorm te regenen! Ach we zijn nog steeds nat van de heenreis, en met z'n allen schuilen in de hutjes van de Orang Asli wordt 'm ook niet.

's avonds eten we een bij een van de drijvende restaurantjes; Het Family Restaurant, waarbij je naast het personeel en de overige gasten ook gezelschap krijgt van een paar ratten.

Al met al vonden we de Taman Negara een leuke ervaring, maar we vinden 2 nachten toch echt genoeg! Het hutje waar we in verbleven had veel gebreken; het toilet spoelde niet door, de vloer bleef letterlijk aan je voeten kleven (probeer maar eens te lopen met laminaat aan je voeten) en de douche lekte zo erg, dat de vloer helemaal onder liep en Daan vervolgens is uitgegleden. En ik maar denken dat hij toch nog op zijn knieën ging.....

En als je na gaat dat Jo bij iedere spijker in de muur begint te gillen dat er een beest zit, wordt het tijd om verder te gaan naar de volgende bestemming; the Cameron Highlands!